Ο πόλεμος εναντίον της επίθεσης της Αμερικής για την υποστήριξη στην Βόρεια Κορέα

Ο πόλεμος εναντίον της επίθεσης της Αμερικής για την υποστήριξη στην Βόρεια Κορέα ήταν μέρος του πολέμου της Βόρειας Κορέας στις αρχές της δεκαετίας του 1950. Αναφέρεται μόνο στο στάδιο κατά το οποίο ο κινεζικός λαϊκός στρατός συμμετείχε στον πόλεμο.

Σε αυτόν τον πόλεμο, περισσότεροι από 110.000 άνθρωποι από τον κινέζικο στρατό πέθαναν στο πεδίο της μάχης, μαζί με άλλους μαχητές, συνολικά 180.000 κινέζοι άνθρωποι πέθαναν.

Το 1948, δύο καθεστώτα εμφανίστηκαν στη χερσόνησο της Κορέας, έτσι ο Βορράς και ο Νότος χώρισαν. Ο KimIlSung ήθελε να ενώσει τη Βόρεια Κορέα με τη βία.

Στις 25 Ιουνίου 1950, ο Κορεατικός Λαϊκός Στρατός μετακινήθηκε προς τα νότια αλλά εμποδίστηκε από τον αμερικανικό στρατό.

Την 1η Οκτωβρίου 1950, ο στρατός των ΗΠΑ διέσχισε τον 38ο παράλληλο και απειλούσε την ασφάλεια της Κίνας.

Στις 19 Οκτωβρίου 1950, οι Εθελοντές του Κινέζικου Λαού με τον αρχηγό Peng Dehuai διέσχισαν τον Ποταμό Yalu και έσπευσαν στο πεδίο της μάχης της Κορέας. Στις 25, ξεκίνησε ο πόλεμος.

Στις 27 Ιουλίου 1953, και οι δύο πλευρές του πολέμου υπέγραψαν την Συμφωνία Ανακωχής της Βόρειας Κορέας. Σε αυτό το σημείο, ο πόλεμος εναντίον της επίθεσης της Αμερικής για την υποστήριξη στην Βόρεια Κορέα τελείωσε.

Η νίκη του πολέμου αυτού δεν διατήρησε μόνο την ειρήνη στην Ασία, αλλά εδραίωσε και την εξουσία της Κίνας. Έπαιξε άμεσο ρόλο στην αποκατάσταση της εθνικής οικονομίας και στην οικοδόμηση των υποδομών. Έσπασε το μύθο ότι ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός ποτέ δεν είχε αποτύχει και σταμάτησε την επιθετική επέκταση της Αμερικής. Άφησε την Κίνα να κάνει μια πρωτοφανή διεθνή φήμη. Έτσι, οι Κινέζοι γίνονται πιο βέβαιοι και έχουν ένα σταθερό και ειρηνικό περιβάλλον για τη οικονομική ανάπτυξη και την κοινωνική μεταρρύθμιση.

Ο πόλεμος αυτοάμυνας της Κίνας εναντίον του Βιετνάμ

Στα μέσα του 20ου αιώνα έγινε η επανένωση του Βιετνάμ, η χαλάρωση των σχέσεων μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας και η ένταση μεταξύ της Κίνας και της Σοβιετικής Ένωσης. Το Βιετνάμ άρχισε να αποφασίζει να αναπτύξει στενότερες διπλωματικές σχέσεις με τη Σοβιετική Ένωση και από τότε ξεκίνησε μια πορεία επέκτασης. Στα σύνορα Σινο-Βιετνάμ, προκάλεσε ένοπλες συγκρούσεις, έστειλε ένοπλους άνδρες πέρα από τα σύνορα για να διεισδύσει, τραυμάτισε κατοίκους των συνόρων, κατέρρευσε τους συνοριακούς πυλώνες και εισέβαλε στα σύνορα. Είχε επίσης εισβάλει στον σύμμαχο της Κίνας στην Καμπότζη, δημιουργώντας σοβαρή απειλή για την γειτονική ασφάλεια της Κίνας. Προκειμένου να διατηρηθεί η ασφάλεια των συνόρων, η Κεντρική Στρατιωτική Επιτροπή εξέδωσε απόφαση και διέταξε τη διεξαγωγή επιχειρήσεων αντεπίθεσης σε αυτοάμυνα κατά του Βιετνάμ.

Ο πόλεμος ξεκίνησε στις 17 Φεβρουαρίου 1979, έληξε στις 16 Μαρτίου  και χωρίστηκε σε τρία στάδια. 560.000 Κινέζοι συμμετείχαν στον πόλεμο.

Ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός χωρίστηκε σε Ανατολικό, Κεντρικό και Δυτικό Στρατό, ο οποίος διέσχισε τα Σινο-Βιετνάμ σύνορα και ξεκίνησε μια επίθεση. Χρησιμοποίησε πυροβολικό και τανκς για επίθεση. Για να σταματήσει η επίθεση του κινεζικού στρατού, ο βιετναμέζικος στρατός ανατίναξε μια δεξαμενή και μπλόκαρε την επίθεση με ένα φράγμα νερού. Μετά την κατασκευή της γέφυρας από την κινεζική ομάδα μηχανικών, ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός στο NorthRoad κατάφερε να περάσει το φράγμα του νερού.

Ο Κινεζικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός προχωρά στις ανατολικές και δυτικές γραμμές στο βόρειο τμήμα του Βιετνάμ με βάθος 30-50 χιλιόμετρα, με μέγιστη απόσταση 100 χιλιομέτρων. Ανάκτησε τις περιοχές της κινεζικής επικράτειας, όπως τον βουνό Punian και βουνό Tinghao που κατέλαβε ο στρατός του Βιετνάμ. Κατέλαβε περισσότερες από 20 σημαντικές πόλεις και κομητείες στο βόρειο Βιετνάμ σε σύντομο χρονικό διάστημα, και κήρυξε νίκη μέσα σε έναν μήνα.

Η αντεπίθεση της Κίνας σε αυτοάμυνα εναντίον του Βιετνάμ πέτυχε τους αναμενόμενους πολεμικούς στόχους, διέκοψε τη στρατηγική ανάπτυξη της Σοβιετικής Ένωσης και του Βιετνάμ και κατέστρεψε τη βιομηχανία και τη βιομηχανία εξόρυξης στο βόρειο Βιετνάμ, η οποία έχει μεγάλη σημασία για την προστασία της εθνικής κυριαρχίας της Κίνας και εδαφική ακεραιότητα, ειρήνη και σταθερότητα στη Νοτιοανατολική Ασία και τον κόσμο γενικότερα. Ο πόλεμος εξέθεσε επίσης πολλά προβλήματα του ΛΑΣ και συνέβαλε στον εκσυγχρονισμό του.

Το αεροπλανοφόρο Liaoning

Το 1983, η Σοβιετική Ένωση άρχισε να κατασκευάζει το αεροπλανοφόρο Varyag. Το 1991, όταν η Σοβιετική Ένωση διαλύθηκε, η Ουκρανία δεν μπόρεσε να συνεχίσει την κατασκευή του. Το 1998, ο XuZengping, ένας επιχειρηματίας από το Χονγκ Κονγκ, αγόρασε τον Varyag με 20 εκατομμύρια δολάρια. Το 1999, ο Varyag ξεκίνησε για την Κίνα.

Δυστυχώς, η Τουρκία αρνήθηκε τον Varyag να περάσει. Μίλησαν ότι το κύτος του ήταν πολύ μεγάλο και μπόρεσε να επηρεάσει την κανονική πλοήγηση άλλων πλοίων στο Στενό του Βοσπόρου. Η Κίνα και η Τουρκία άρχισαν διαπραγματεύσεις για ενάμιση χρόνο. Με την εγγύηση της Ελλάδας, η Κίνα παρέδωσε το καπάρο 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων, μετά η Τουρκία επέτρεψε στοVaryag να περάσει από τον Βόσπορο.

Το αεροπλανοφόρο Varyag μπήκε στο Αιγαίο στις 3 Νοεμβρίου, το 2001. Στο Αιγαίο, ο Varyag συνάντησε μια μεγάλη καταιγίδα και έτρεξε στο ελληνικό νησί της Εύβοιας. Το ελληνικό ελικόπτερο θαλάσσιων ασθενοφόρων ήρθε γρήγορα και έσωσε επτά ναυτικούς στην Αθήνα. Κατά τη διάσωση, ένας Έλληνας ναυτικός έχασε τη ζωή του.

Μετά από 627 ημέρες ταξιδιού, στις 4 Μαρτίου 2002, το αεροπλανοφόρο Varyag έφτασε τελικά στο Λιμάνι Dalian στην Κίνα. Σε αυτό το εξαιρετικό ταξίδι, η Κίνα δαπάνησε συνολικά περίπου 30 εκατομμύρια δολάρια.

Στις 25 Σεπτεμβρίου 2012, το Varyag έγινε το Liaoning, το πρώτο αεροπλανοφόρο του Ναυτικού Απελευθερωτικού Στρατού της Κίνας που μπορεί να μεταφέρει αεροσκάφη σταθερής πτέρυγας. Έχει μήκος 304 μέτρα και πλάτος 70,5 μέτρα, και το εκτόπισμά του είναι 57.000 τόνοι. Υπάρχουν 10 όροφοι από το κάτω μέρος στο κατάστρωμα, καιεπίσης 9 όροφοι πάνω στο κατάστρωμα. Αυτά είναι τα πυροσβεστικά, ιατρικά, τηλεπικοινωνιακά, ραντάρ και άλλα τμήματα και η έδρα των πολεμικών στρατευμάτων του αεροπλανοφόρου. Τροφοδοτείται από 4 ατμοστρόβιλους και έχει μέγιστη ταχύτητα 32 κόμβων.

Επίσης τα διαφορά αεροπλάνα πάνω στο αεροπλανοφόρο είναι σημαντικά. Ένα από αυτά, Το J-15, επίσης γνωστό ως "FlyingShark", είναι ένα πολεμικό αεροσκάφος με βάση το αεροπλανοφόρο που μετασκευάστηκε από την Κίνα με αναφορά στα πρωτότυπα της Ουκρανίας. Το J-15 είναι ένας βελτιωμένος μαχητής τέταρτης γενιάς. Το J-15 πρόσθεσε πρόσφατα φτερά τύπου πάπιας, εξοπλισμένα με δύο μεγάλους κινητήρες με μεγαλύτερη ώθηση. Τα φτερά του μπορούν επίσης να διπλωθούν. Το πτερύγιο, το εργαλείο προσγείωσης και το άγκιστρο έχουν επίσης επανασχεδιαστεί. Αυτό επιτρέπει στο αεροσκάφος να προσγειωθεί με ασφάλεια στο αεροπλανοφόρο σε μικρή απόσταση διατηρώντας παράλληλα εξαιρετικές πολεμικές ικανότητες.